حوریه ترکمنی متولد خرداد سال 1369 در شهر مشهد است. وی در سال 1394 موفق به اتمام دوره کارشناسی در رشته مهندسی شیلات با معدل 18/18 از دانشگاه فردوسی مشهد و نیز موفق به کسب رتبه 1 آزمون کارشناسی ارشد این رشته در سال 1395 شد. ایشان بعد از اخذ دیپلم به مدت 4 سال به علت انجام ورزش حرفه‌ای از تحصیل به دور بود. وی در حال حاضر در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه تهران مشغول به تحصیل می باشد. همچنین ایشان در تمامی مراحل تحصیل از ورزش که قوت قلب او بوده دور نبوده و تحصیل و ورزش را هم زمان به‌پیش برده است.
از فعالیت‌های آموزشی و درسی در دانشگاه فردوسی بگویید؟
یک دوره تدریس آمار و کلاس‌های حل تمرین و تدریس واحد عملی درس هیدروتکنیک و طراحی استخر (آشنایی با نرم افزار اتوکد) به دانشجویان و همچنین برپایی و تجهیز آزمایشگاه شیلات دانشکده به کمک اساتید این گروه و مدیریت آن به مدت 4 سال.
از فعالیت‌های غیردرسی در محیط دانشگاه و خارج از آن بگویید؟
ازجمله فعالیت‌های غیردرسی فعالیت‌های ورزشی من بود که در مدت 4 سال داشتم، مثل کاپیتان تیم تکواندو دانشگاه و کسب مدال طلا طی دو دوره از مسابقات المپیاد دانشجویی و مربی تکواندو در طرح اوقات فراقت دانشگاه. در حال حاضر مربی ورزش‌های قدرتی، بدن‌سازی و trx
دانشگاه فردوسی را با دانشگاه تهران از نظر فضای دانشکده‌ای و امکانات رشته شیلات مقایسه کنید؟
فضای فیزیکی دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی دانشگاه تهران خیلی سرسبزتر از دانشگاه فردوسی است. از نظر امکانات آزمایشگاهی هر دو دانشگاه دارای کمبودهایی بوده ولی در دانشگاه فردوسی این کمبودها بیشتر به چشم می‌خورند، البته دانشگاه تهران هم به‌عنوان بهترین دانشگاه ایران انتظارات را برآورده نمی‌کند. از نظر فضای فرهنگی دانشگاه تهران و از نظر ورزشی دانشگاه فردوسی دارای امکانات بیشتری هستند.
جایگاه شیلات در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ و پیشرفت‌های صنعت شیلات را چگونه می‌بینید؟
به نظر من جایگاه شیلات در ایران مثل جایگاه منابع طبیعی در ایران است و رتبه پایینی دارد، علت این امر، عدم حمایت کافی نهاد های مربوطه و عدم برنامه ریزی صحیح است. نکته مهم این است که در بخش علمی و تخصصی هنوز متکی به کشورهای دیگر هستیم و با توجه به تولیدی که در کشور خود داریم و بااینکه توسط منابع آبی احاطه شده ایم، واردات بسیار بیشتر از صادرات می‌باشد.
مسئله بعدی که وجود دارد بحران شدید آب شیرین در کشور و کل دنیاست. به نظر من پرورش در آب‌های شیرین باید خیلی محدود باشد اما مسئولین توجهی به این موضوع ندارند. این مشکل حتی در بخش ماهیان زینتی که تجربه فعالیت 4 ساله در دوره کارشناسی دارم نیز احساس می شود. می‌توان در بخش آب‌های طبیعی از پتانسیل دریا و آب‌های شور استفاده کرد مثل پرورش در قفس که در ایران هم رایج شده و در حال پیشرفت است البته این منابع هم رو به آلودگی و نابودی هستند.
جایگاه بانوان را در این حرفه چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به نظر من خانم ها می توانند در هر زمینه‌ای پا به‌ پای آقایان فعالیت کنند و چیزی از آقایان کم ندارند حتی در بخش شیلات که خیلی‌ها بر این باورند که یک کار مردانه می باشد، البته اگر علاقه ای داشته باشند. در کشورمان تعداد خانم‌های موفق در این زمینه کم نبوده و بانوان کارآفرین زیادی در سطح کشور وجود دارند.
سهم استان خراسان رضوی از شیلات ایران و جایگاهش در کشور را چطور ارزیابی می کنید؟
به نظر من از چند دید می‌توان به موضوع نگاه کرد: اول اینکه استان خراسان رضوی به آب‌های آزاد دسترسی نداشته و از طرفی منطقه‌ای خشک تلقی می‌شود اما بخش‌هایی مثل کلات برای ماهیان سردابی و سرخس در زمینه ماهیان گرمابی جزو پتانسیل-های استان تلقی می شوند؛ اما مسئله دور بودن از آب‌های آزاد فعالیت‌ در آن را محدودتر کرده است.
برنامه شما برای آینده چیست؟
به‌شخصه امید زیادی به شیلات و کار در کشور و ادامه تحصیل در مقطع دکترا داشتم اما الآن واقعاً ناامید شدم و بعد از اتمام دوره کارشناسی ارشد قصد ادامه تحصیل در کشور را ندارم و به شدت دنبال بورسیه تحصیلی هستم.